Montenegro Phototrekking

Het is iets heel aparts, vrij bijzonder. Zo bijzonder, dat ik er toch een verslagje over moest schrijven!

Montenegro Phototrekking.
Montenegro Phototrekking is ene organisatie, nee dat is niet waar. Montenegro Phototrekking is Darko. Darko is een man die elke zondag uitstapjes organiseert voor elke persoon die in Podgorica woont die wel van een wandelingetje houdt. Nou ja, wandelingetje. Zeg maar gerust een redelijke hike.
Elke week kiest Darko een lokatie uit waar we een uitje naar maken. Je hebt de hele week de tijd om je in te schrijven en dan wordt er van je verwacht dat je om zeven uur s' ochtends bij hotel Podgorica staat. Ja, zondag, om zeven uur, ja. Toch er is altijd een behoorlijke opkomst.
Waarom is Montenegro Phototrekking zo bijzonder? Dta ga ik jullie nu meteen uitleggen.
Als je je afvraagt hoe Montenegrijnen zijn in organiseren van dingen, dan raad ik je nu meteen aan om mee te gaan met een trip georganiseert met Darko. Er is namelijk maar een ding over Montenegrijnen en organisatie te zeggen. Ze bakken er niks van.

Om zeven uur s'ochtends sta je dus bij hotel Podgorica en begint het wachten. Ten eerste is het altijd maar de vraag of Darko zelf op tijd aanwezig is. Dan is het ook maar hopen dat de bus die je naar de lokatie brengt al aangekomen is. Als dit allemaal aanwezig is, dan wacht je meestal nog een kwartier tot half uur op alle mensen die zich ingeschreven hebben. Want ja, laten we eerlijk zijn. zondag zeven uur is nou niet de meest ideale tijd.
Iedereen is er en nu verwacht je toch wel te vertrekken. Maar nee, we doen alles rustig aan, Darko moet nog even een babbeltje houden met iedereen en iedereen wil nog even een babbeltje houden met Darko natuurlijk!
Ik ben nu drie keer meegeweest met deze organisatie en ik heb gehoord dat ik drie keer geluk heb gehad. Ik vertrok voor achten.
De busreis. Het nadeel is is dat Darko volgens mij niet zo goed kan rekenen, wat inhoudt dat er altijd niet genoeg zitplaatsen zijn en dat betekent dus dat er mensen moeten staan in de bus.
Ondertussen heeft Darko de helft van de tijd de microfoon aan zijn mond en vertelt alles wat er te vertellen valt. Luisteren hoeft niet, want het verhaal bevat absoluut geen informatie.
De bus parkeert op de meest onmogelijke plek (beeld jezelf in, gewoon op de autoweg waar auto's voorbij blijven razen tijdens het uitstappen) en dan zie je voor welke reden je met Montenegro Phototrekking mee bent gegaan. Darko neemt je namelijk mee naar de meest waanzinnige lokatie die Montenegro te bieden heeft. En dat zorgt er voor dat je de laatste drie uur in een klap vergeten bent.
Montenegro is namelijk een prachtig land met waanzinnige natuurgebieden. De drie keer dat ik ben geweest heb ik op de top van een groene berg aan de kust gelopen, over rotsgebied tussen twee meren in gewandeld en ben ik in een diepe canyon geweest met 30 meter lange watervallen.
Dat het het allemaal dubbel en dwars waard is houdt niet in dat er niet nog meer nadelen aan de organisatie zijn.
Voor mij zijn de mensen die meegaan een van de grootste nadelen van Montenegro Phototrekking. Het feit dat het tien euro per keer kost houd namelijk in dat je toch wel geld moet hebben om mee te kunnen met Darko. Dat houdt dus in dat het voor het grootste deel mensen zijn die zichzelf toch wel erg belangrijk vinden. Dat soort mensen zijn helaas niet mijn soort mensen en zorgt er dus ook voor dat ik met vrij weinig mensen van de groep het kan vinden. Ik zal dus nooit in mijn eentje mee gaan met Darko.
Ook is Montenegro Phototrekking erg populair, waardoor er echt een hele hoop mensen mee gaan. En eerlijk is eerlijk, je geniet toch liever van het uitzicht met z'n tienen in plaats van met z'n zestigen.
Niet dat ik Darko niet begrijp, hoe meer mensen, hoe meer centje centje, maar hij mag hier eerlijk gezegd wel een keer goed over nadenken.
Omdat we ook met zoveel mensen zijn, betekent het dat we elke tien minuten op de mensen die achteraan lopen moeten wachten en dat er elke 30 minuten wel zeker weten een pauze wordt gehouden.
Door dit soort dingen heeft Darko toch weer problemen met rekenen en kom je meestal 2 uur later dan verwacht thuis.
Toch had ik de drie keer dat ik tot nu toe mee ben geweest voor geen goud willen missen. Je komt op plekken waar je zelf nooit naartoe kan, omdat je simpelweg daar gewoon te weinig kennis over hebt.
Dus, aan het einde van de dag krijgt Darko toch weer een bedankje van iedereen die mee is gekomen en worden al zijn mankementen toch weer vergeven tot de volgende keer dat we meegaan met Montenegro Phototrekking.

Ik zal even kijken of ik wat foto's erop kan zetten om jullie een impressie te geven, maar de vorige keer dat ik dat probeerde liep mijn computer vast.
Ook sorry voor het geval er fouten in mijn blog staan in het verband met grammatica, ik heb de laatste dagen alleen maar Engels en Montenegrijns gepraat en kom op geen enkel Nederlands woord de laatste tijd!

Dus, kom je ooit in dit prachtige land en bevind je jezelf in het bijzonder saaie Podgorica?
Montenegro Phototrekking! Onthoud die naam!